Spel van volumes genereert diverse publieke ruimte

Voor en achter; het ontwerp volgt de opgegeven stedenbouwkundige randvoorwaarde. We bouwen twee perimeterblokken, met een duidelijke publieke straatzijde.  Tussen de twee blokken ontstaat een interessante doorsteek.

Groot en klein; we maken een onderscheid tussen de projectzone Oost en West. Projectzone Oost zoekt de schaal op van de tuinwijk (vanaf 3 bouwlagen). Projectzone West zoekt de schaal op van de haven (tot 8 bouwlagen). 

Verdraaien en verschuiven; beide projectzones zoeken rekening houdend met de bestaande bomen hun meest ideale positie. Deze verschuiving verrijkt tegelijk de ruimte van de doorsteek. Ter hoogte van de verspringing wordt het perspectief geopend op de groene binnengebieden.

3 Buurtpleinen en een dwarse tuinverbinding; Deze stedenbouwkundige compositie genereert een mooie sequens aan diverse leesbare buitenruimten; de doorsteek wordt een aaneenschakeling van twee pleintjes. Aanvullend creëren we een extra pleintje op de hoek Montreal-, Boston- en Philadephiastraat die de publieke ruimte op schaal brengt. In het binnengebied ontstaat er een dwarse tuinverbinding, die het binnengebied verschaalt tot 4 tuinkwadranten.

Doorsteek vormt kern van het project

In hun onderling verband creëren deze buitenruimtes sterke overgangsplekken, die essentieel zijn voor het ontstaan van een buurtgevoel.
Van de Simondslaan/Bostonstraat naar de doorsteek; door het optisch verkorten van de doorsteek in twee delen, worden het eerder twee gezellige pleintjes of woonerven dan één lange straat. Dit wordt het ‘gezicht’ van de buurt.
Van doorsteek naar functionele as in binnentuin; op dit kruispunt worden alle overgangen ook ruimtelijk georganiseerd. De looplijnen en zichtlijnen tussen publiek en privaat komen samen op deze centrale plek.